jueves, 9 de febrero de 2012

Nacidos para aprender

3 comentarios:

  1. Este vídeo plantexa unha controversia en auxe nos nosos tempos, i é a seguinte: ¿ata que punto debemos dar "liberdade" aos nenos e adolescentes? porque, ¿non é acaso a educación e a civilización a privación de "liberdades"?
    Este, ao meu entender, é o principal problema que contempla o noso sistema educativo e social, o confundir liberdade con libertinaxe, e educación con imposición de normas.
    Está claro que a educación é a privación da libertinaxe, pero nunca da liberdade, posto que, a educación é ensinar que a liberdade de cada un remata donde empeza a do próximo.
    O principal problema é que a liña que divide liberdade e libertinaxe é moi moi fina, e unha vez se cruza, a volta atrás é case imposíbel, por iso, precisamos, dende as escolas, formar futuros cidadáns e pais que saiban comprender o significado e o valor da liberdade e do respeto, e pouco a pouco ir cambiando esta sociedade egoista e ambiciosa, que habita eses países denomidos "desenrolados".

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hoy en día existen escuelas con educaciones alternativas, que promueven la libertad total en sustitución del aprendizaje reglado tradicional. Se fomenta el lado creativo del niño y se le deja libertad para jugar, explorar, crear, etc. Pero estos niños crecerán y se convertirán en adultos que tendrán que enfrentarse a los problemas cotidianos. Problemas cada vez más complicados, dado que la sociedad y el mundo actual son cada vez más complejos. ¿Estarán a la altura estos niños, futuros adultos, para vivir en el “mundo real”? Está claro que no van a ser uno más, serán especiales, tendrán perspectivas del mundo que un niño que asiste a una escuela reglada jamás adquirirá. Pero ¿qué pasará cuando quieran ir a la universidad y no alcancen los “contenidos mínimos” impuestos por la ley? ¿Y qué pasará si no saben sumar, o los números, por ejemplo porque no les interesa esa parte del mundo? Yo pienso que dicho tipo de educación es ideal pero, de manera análoga a ciertos sistemas políticos, sólo puede funcionar si es adoptada por el mundo entero y no de forma aislada.

      Eliminar
  2. Me ha gustado mucho la explicación de la evolución del cerebro desde bebés hasta la adolescencia. Es fascinante como en el cerebro de un bebé puede haber tantos conocimientos y realmente es una pena que no los desarrollen todos al máximo por no saber estimularlos. Pero quizás lo que más nos interese es la etapa de la adolescencia,pues esos "cerebros" son con los que vamos a tener que tratar a diario. Es cierto que es una etapa especialmente difícil, donde los chicos están sufriendo una multitud de cambios. Es en esta etapa donde deben dejar de aprender por imitación y alanzar su propia autonomía, desarrollarse como seres propios, con su propia forma de ser, de pensar y de enfrentarse a la vida. Pero si los encorsetamos, si no les damos libertad para desarrollar esa autonomía, tendrán muy complicado enfrentarse después al mundo real y hacer frente a los problemas, pues los resolverán por imitación y en esta época de crisis estamos faltos de innovación, de nuevas ideas, son las nuevas generaciones las que tienen que tirar del carro, pues las soluciones convencionales no están funcionando. ¿Pero como van a hacerlo si están tan encorsetados que no tienen autonomía propia, si no les dejamos que desde la adolescencia piensen y actúen por sí mismos?

    ResponderEliminar